«سلاح کشتار جمعی» و تجربه جهانی از «فریب بزرگ»

کشوری که زمانی در دکترین امنیت ملی خود، مدیریت همزمان دو جنگ بزرگ را تدارک دیده بود، با بدهی 17 هزار میلیارد دلاری که هنوز از بحران افغانستان نیز خارج نشده و سابقه تاریک ادعاهایش در عراق، آیا توان جنگ در جبهه سوریه را دارد؟

، 10 سال پیش بود که آمریکا با ادعای وجود تاسیسات تولید و انباشت سلاح‌های کشتار جمعی (نه فقط سلاح هسته‌ای بلکه هر نوع سلاح کشتار جمعی اعم از شیمیایی و میکروبی) با همکاری انگلیس و چند کشور دیگر البته بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل به عراق حمله کرده و رژیم صدام را با 160 هزار نیرو سرنگون کرد.

آمریکا به منظور مشروعیت بخشی بین‌المللی به کار خود، کمیسیون بازرسی، نظارت و تایید سلاح‌های کشتار جمعی در عراق را در سال 1999 تشکیل داده بود، اما 4 سال بعد از سقوط صدام (در سال 2007) در حالیکه اثری از زرادخانه‌های هسته‌ای و سلاح‌های کشتار جمعی یافت نشد، شورای امنیت سازمان ملل با صدور قطعنامه 1762 به کار این گروه بازرسی پایان داد.

در همان دوران بود که وزیر توسعه بین‌المللی انگلیس در سال‌های 1997 تا 2003 فاش کرد که «تونی بلر» نخست‌وزیر وقت بریتانیا پس از حادثه 11 سپتامبر و اشغال افغانستان گفت: حمله به عراق باید هدف بعدی ما باشد.

وی این گفته را دلیلی بر کذب بودن سلاح کشتار جمعی عراق و بهانه‌ای برای هجوم به این کشور دانست.

حاصل این لشکر کشی کشته شدن 4500 سرباز آمریکایی و بیش از 190 هزار غیر نظامی عراقی  و هزینه 7/1 هزار میلیارد یورویی بود که هزینه آن بر دوش ملت آمریکا و کشورهای منطقه و سود آن برای رژیم صهیونیستی و جنگ سالاران آمریکایی بود.

کارشناسان حمایت از رژیم صهیونیستی، موقعیت جغرافیایی و همچنین نفت عراق که برای اقتصاد بیمار آمریکا یک نیاز حیاتی به شمار می‌رفت و مهار حرکت‌های اسلامی در خاورمیانه را از دلایل حمله نظامی آمریکا به عراق و براندازی رژیم صدام نامیده‌اند.

****

حالا گویی دوباره تاریخ در حال تکرار است و این بار در سوریه؛ کشوری که 3 سال با وجود همه فشارهای بین‌المللی و گروه‌های مورد حمایت آنها هنوز پابرجا مانده است.